Yitirilmiş zaman içinde
Kendimi arıyorum
Çaresiz,bitkin,tükenmiş bir halde…
Korkularım acımlarım birikmiş
Ağır geliyor artık…

Sebepsiz yere gidişler,ayrılıklar
Arkasından vurulan darbeler,gelen yalnızlıklar
Hepsinin yaktığı ateş büyük
Her gün yanıyorum…
Her gün ölüyorum…

Umuda açılan kapım kilitli
Yüzümü döndüm acılarıma
Koynuma aldım ÖKSÜZ KALMIޞ AޞKIMI
Sahip çıktım içimdeki yalnızlığa
Tek parça bedenimin yıkıntıları arasında
PARÇALANMIޞ YÜREОİMİ saklıyorum
Yüzümdeki tebessümün izleri yok olmuş
Yaşlı gözlerle hayaline dalıyorum…
Hiçbir şey yokluğun kadar üşütmüyor beni
Ve hiçbir şey aşkın kadar ısıtmıyor…
Sessizlik sensizlikle birleşince
Dayanılmaz oluyor yüreğimin sancısı
Aldığım nefes bile yakıyor içimi
Dar geliyor bedenim
Boğazıma düğümleniyor “SENİ SEVİYORUM!” diyişlerim…
Öyle çoğalıyor ki hasretin
Taşıyamıyorum,inan bu yükü KALDIRAMIYORUM…
Tut elimden,son ver çekilen bu acılara NE OLUR…
Al,bu can senin,bu kalp senin
Sahip çık artık
OLMA SEBEBİM!!!…