Bir çocuk gördüm sokakta,
Ekmek su diye dilenen öksüz,
Ayakları çıplak kıyafeti olmayarak,
Sıcak bir yuvaya hasret,
Kalmamış mecalinde ağlayacak yaş,
Sığınamadığı meskene aşk,
Gördüğü, yediği bir haftalık bayat aş,
Bu da gelir, bu da geçer morali,
Akşamları bir gölgesi, bir kendisi,
Yalnızlığı yutkunur kendisini avutur,
En sevmediği değerleri savunur,
Söyleyemez, soramaz, yaşamayı yaratılmayı,
En iyi o anlar doğayı,
Özgürlüğü tebessümü bir de yalnızlığı,
Zaten doğarken kapatmış o gözlerini hayata.
Diriymiş, ölüymüş ne farkeder bu zamanda
Görünüm yine onu aynı köşede oturur.
Ayakları çıplak kıyafeti olmayarak.
Bir ekmek su ne olur!..