Benim sınıfım küf kokan okulda olmalı
Biraz rutubetli az da nemli.
Mutlaka içimi ıslatmalı bişeyler her soluğumda.
Kuru havayı solumak bana göre değil!

İnerken merdivenlerden ayağım kaymalı
Tek azarı ben işitmeliyim hademeden.
Ağlamalıyım tüm sınıf gülerken bana,
Senin için başladığımda şiirime.

Suları kesilmeli bahçedeki musluğun
Terli kalmalı bedenim sırılsıklam.
Değişmemeliyim üzerimi öylece kalmalıyım,
Kurumamalı bedenim hastalanmalıyım.

Bile bile çalışmamalıyım sınava
En sevmediğim ders olmalı hayat bilgisi.
Önüme iliştirilen kağıdı boş bırakmalıyım
Adımı yanlış yazmalıyım, hatta yazmamalı.

Karne gününde bişeyler değişmeli,
Herkes kaçmalı benden başka.
Kalp kıran notlar bana yazılmalı kırmızı mürekkeple,
Dönmemeli lekesi, yeşilden başka bir renge.

Sınıfta kalmış gibi sevmeliyim seni,
Bütünlemesi olmayan dersler gibi.
Boş kalmalı tek elim ellerine sarılmışken,
Senin için kalbim varken diğerinde.

İstanbul – ޞubat 2007