Ne masalı anlatayım sana,
ben öyle sonu mutlu biten masallar bilmem oğul,
benim masallarımın sonu
hep kötü biter
Benim masallarımda,
Cinler, devler, periler yoktur ya
Yalancılar, dolandırıcılar, vurguncular vardır

Benim masallarımda
etler satılıktır para uğruna
Hem de canlı canlı, diri diri satılırlar,
İnsan pazarında üç kuruşa

Benim masallarımda
kel oğlan alamaz güzeller güzeli prensesi koynuna
bu devirde akıllı olmak yetmez çünki
önce paralı bir işin olacak
dayalı döşeli bir de evin
bir de araba şart
bu arada askerliğini de bitireceksin unutma.

İşe girmek için bir torpil bulacaksın önce
Torpil bulmak içinse para
Para bulmak için borç alman şart,
Araba, ev…
Askerlik halen 15 ay
Gitmek de mecburi aklından çıkartma
Yoksa asarlar vatan haini yaftasını boynuna
işin çok zor aslında
Bence bu gidişle evlenmek hayal sana.

Dedim ya benim masallarımda
Cinler devler bulunmaz ama
Bu devirde cinler de, devler de
şekil değiştirmişler aslında
boyları bizim kadar,
elleri, yüzleri, ayakları
öyle tepelerinde göz falan da arama
pek ayırt edemezsin bir bakışta ama
biraz göbeklilerdir
bir de enseleri biraz kalınca
Genelde pahalı, lüks otomobillere binerler
Bir de deri koltuklarda oturmayı çok severler
Aman oğul sen sen ol onlara fazla yaklaşma

Benim masallarımda
yaşamak bile paralıdır
yok öyle hava bedavaya, toprak bedevaya
Bastın mı toprağa ayağını “ayak bastı parası” ödeyeceksin
Temiz hava çekmek istiyorsan içine vergisini vereceksin
Bulut mu? Bulut halen bedavaya,
nasıl olsa erişemeyeceksin.