Memleketim benim, ah Anadolum,..
Artık çağır bizi, sen ki anasın.

Yüreğine düştün oğullarımın,
Kızlarımın ellerinde kınasın.

Yad ellerde benliğini unutan,
Ziyan olan civanlara yanasın.

Sis çekilsin ufuklardan, gün doğsun
Bahtımızı gördüğümüz aynasın.

Karnı doysun, yüzü gülsün garibin,
Gece-gündüz kazanların kaynasın.

Irmakların türkü, dağların destan,
Yiğitlerin döne döne oynasın.

Bir ceylanın gözlerinde düşlerim,
Kıratımı koşturduğum yaylasın.

Uzak deme, düğün- bayram olanda,
Bizden yana bir velvele salasın..

Can veripte ateşlerden aldığım,
Nazarımda gül kokulu balasın.

İçimize hüzün olur, dökülür.
Üç kıtada dalgalanan ihlasın.

Adın anılmazsa dost meclisinde,
Hasretini çeken şair ağlasın.

Bir gün gelir emanetin sahibi,
Müjdelenmiş ne mübarek sılasın.

İnsanlığa huzur olsun gayretin,
Gönül erlerinden dua alasın.

Gafletin koynundan çıkar al bizi,
O rüyayı, o sevdayı bulasın…