Gördüm konuşma gideceğini biliyordum
Elimde çiçek sana doğru koşarken
Seni bavullarını hazırlarken gördüm
Çicekleri çöpe atıp arkamı dönüp gittim

Hangi meyhaneydi nerdeydi hatırlamıyorum
Sadece sabaha karşı beşte çıktığımı biliyorum
O gece beni beklemişsin sabaha kadar
Gözlerin bulanmış uykusuzluktan bana bakar

İçeri girdiğimde boynuma sarıldın ağladın
Nerdeydin? kimleydin? gibi sorularla bıraktın
Sadece şunu bil seni seviyorum
Gitmeni hiç istemiyorum.