Dur arkadaş! Nereye?
Nereye bu sürgün gidiş,
Bu sapa yollar zor gelmez mi sana,
Nereye gider bu hasret denilen yol,
Neden susarsın arkadaş,
Anadan, yardan ayrı mısın yoksa,
Neden gitmiyorsun dön onlara,
Gencecik bedenin taşıyamaz bu davayı,
Sıkma yumruğunu öyle dost,
Sapa girdaplarda boğulursun,
Nereye kadar gidebileceksin bu yolda,
Geri dön,
Sen de “Bismillah” de başla,
Bu kapı her zaman açıktır dost,
Boğaza kadar batmışsan da günaha yine de gel,
Yoksa bu cehennem dar gelir sana,
Bak silahın da yok yanında,
Nasıl varırsın vatanına,
Vazgeç dost yıkma sevdiklerini,
Anan bekler seni, yarine yaslamış başını ağlarlar,
Senden yana yaralıdır yürekleri,
Üzme sevdiklerini,
Yoksa bu yolda pervasız adilikler vardır,
Aç, susuz, don ayazda nasıl aşarsın bu dağları,
Nereye kadar gidebilirsin,
Gel sen de bizden ol,
Dost olalım seninle,
Yediğimiz içtiğimiz artık aynı bedende,
Aynı yerde olsun,
Kucaklaşalım senle bir de,
Dost! Diyelim basalım bağrımıza,
Lakin aramıza biri girmeye kalkarsa,
Durma dost yürü üstüne korkusuzca…