Neme şâd olayım neme güleyim
Gönül gamlı iken gülünmez imiş
Arşa direk direk oldu tütünüm
Bu duman haşre dek silinmez imiş

Geldi geçti güzellerin kervanı
Sürüldü savruldu yârın harmanı
Gençlik elde iken sürün devranı
Kocalıkta devran sürülmez imiş

Toy iken ölüme aklım ermezdi
Ayrılık ne kulağıma girmezdi
Bu dert hatırıma bir dem gelmezdi
Başa ne gelecek bilinmez imiş

Minhacî’yim demem binde birini
Ferhat olan niçin sevmez ޞirin’i
Aradım kitapta buldum yerini
Sabır gibi devlet bulunmaz imiş