Her ne kadar bir kutuda üç çubuk görünse de;
Haklar ona emanet, ona emanet yalan.
Her nasılsa “uzan, daha dinlen!” desem de
Nokta nokta cesedimi çiğniyor zaman.
Bilin ki benden doğar zaman.
Gür esen yüreğimde yelkovan,
Kafatasımda akrep beynimi sokan;
Yine de benden asla dinlemez “aman!”.
İstemem akıp gitsin; tutarım, tutunamam.
İsterim geçip gitsin; kanarım, kandıramam.
Muradım özgürlük; kaçarım, kurtulamam.
“Ve ayrılık anneden, vatandan, arkadaştan.”