Ben,
Senden nefret ediyorum.
Seni daha fazla sevemediğimi,
Senin için ölemediğimi,
Sevgin için aciz kaldığımı yüzüme vurduğun için.

Senden nefret ediyorum.
Saçlarında yaşamayı beceremediğimi,
Gözlerinde bir damla bile yaş olmayı,
Gönlünde daha fazla yer almayı,
Her gün bana hissettirdiğin için.

Her gün senden nefret ediyorum.
Sana her sabahı güneşli, her akşamı umutlu,
Her geceyi ise bir kor misali tattırmayı beceremediğimi sezdirdiğin için.

Ve kendimden nefret ediyorum,
Sana benden nefret ettiremediğim için…

İstanbul – 14.02.2006