İhaneti sende gördüm
Ey; gün/eş-siz de yüzünün pırıl pırıl aydınlanacağını sanarak,
Aysberglerden hançer yapıp bağrıma saplayan gülen ay;
SENDE GÖRDÜM!
Fakat ne yazık ki düşünemediğin bir şey Vardı..
Gün/eşinin bağrına gözünü kırpmadan gömdüğün
O hançer hançer dev buz kütleleri canımı eriterek de olsa
Erimeye mahkûmdu, an be an – gün be gün;
Bilmedin ki ay yüzünü onlarla değişmiş sendin onlar.
Bilemedin, hiç düşünmedin ERİYECEKTİN …
‘Aşkımız’a yazık, ‘Biz’ e yazık ‘Can’a yazık,
Ve zaman gösterecek ki asıl ‘SANA’ ne kadar çok yazık olmuş anlayacaksın;
Bir mezar taşına dahi yüzün tutmayacak,
Diline düşecek her dua cümlesi bile kahrın olduğunda,
Ağlayacaksın, çok ağlayacaksın;
Her damlası bir yasemeni kan rengine çevirecek gözyaşlarının..
Sen ne yaptığını çığlıklarına sağır kalındığı o gün anlayacaksın..
Ama ne yazık ki YAZIKLAR OLSUN..
ÇOK GEÇ!

İskenderun – 31.05.2007