geçmişi hatırlayıp gözünü yumduğunda
tokat gibi çarpsın üstüne gölgelerim
bir vedanın ardından gözlerin dolduğunda
bil benim de öyleydi bir zamanlar gözlerim

hatırla yalnızlığın pençesine düşersen
çocuklardan masum bir sevenin vardı senin
ne zaman seni kıran sözlerle yüzleşirsen
bil senin de böyleydi bir zamanlar sözlerin

pişman olup bir sabah dönmek istersen bana
bulamazsın beni, kayboldu gündüzlerim
artık gecenin bu kör karanlığında
şimdi ne sen o sensin ne de ben eski benim