şimdiye kadar ne çok zorluklar
atlattık değil mi aşkım?
kimsenin bu tepeleri aşamayacak
tepeleri biz aştık.
el ele tutunarak beraber
ne çok tepeleri arkamızda bıraktık.
istikamet mutluluk, geldiğimiz yer çöl.
önümüzde hiç karşılaşmadığımız bir tepe var.
tepe bile değil dağ.
birbirimizin gözbebeğine bakarak
sessiz bir şekilde tırmalanıyoruz.
bizi bağlayan, koparmayan, dağa kurban
etmeyen iki kalın ip var.
tekinin adını AޞK koydum,
ötekini de GÜVEN….

aşk olmasaydı hiç düşünmeden
AޞK ipini koparırdım.
arkama bakmadan yoluma devam ederdim..
aşkın ateşi bizi buzlu dağlarda ısıtıyor.
öyle yüreksiz bir insan değilim.
sensiz dağı aşmışım ne fayda.
hiç tek başına mutlu olan bir insan gördün mü?
mutluluğun sensiz anlamı yok.
en güçlü ipimiz AޞK.
peki güven?
güvenmek aşktan ötedir.
güvenmediğin insanı sevsen bile,
zamanla aşk ateşide söner.
tut ki GÜVEN ipi benden sana bağlı.
uçuruma düşme tehlikesinde
ben GÜVEN ipini koparıp kendi hayatımı
kurtarır mıyım, yoksa anca beraber
kanca beraber mi derim?
bu soruyu ikincisiyle kuşkusuz,
teredütsüz cevaplayabilirsen,
bilki hem AޞK ipi bağımız,
hem de GÜVEN ipi bağımız,
hiç bir zaman ve hiç kimseden koparılamaz!

Ocak 2007