Lüks lambamız hiç olmadı
Olmayacak da herhalde
Yalnız gecemiz değil
Güneşimiz bile karanlıktı
Karanlıkta nefes almaya,
Karanlıkta sevişmeye alışmışken
Bir mum yandı
Günün karanlığında

Umutlarımızı aydınlattı
Ocağımızı aydınlattı

Tadına varamamışken aydınlığın
Mum ışıkları
Karatıldı

Mumcu’yu yok ederek,
Aydınlık için yanan mumumuzu söndürdüler
Hiç acımadan

Bize de acımadılar
Bombaladılar geleceği bir arabadan