Neşv-ü nema bulmayı beklerken nice hissiyat,
Meşgalesi neler olmuş insanın.
Başrol oyuncusuyken oynadığı filmin,
Rolünden bîhaber olmuş kendinin.

Acınacak halde ama kendi kendine acımıyor,
Ki kim acısın zarara rızasıyla girene.
Merhamete lâyık değil böylesi ama
Yine de dokunuyor vicdana.

Bak arkadaş böyle giderse bu hal,
Kurtuluşa ermek olacak muhal.
Kâinatı da kızdırıp galeyana getirme,
Hesabın ağır olur mahşer gününde.

Daha vakit bitmedi kalk,
Geriye kalan ömür sermayene bak.
Senden çok şey istemiyor Yaradan,
Vazgeçmek gerekken anadan, babadan, yardan.

Yirmi dört saatten bir saati günün,
Seccadeye var, kıbleye çevir yönün.
Bak ne güzel huzuruna çıkmak Allah’ın,
Af diliyor olsun duaların.

Bayındır/İzmir – 14.06.2005