Hayat akıp giderken önünden
Seyredersin pişmanlıklarını dinleyerek bir bir
Dizilir acılar duraklarına saatsiz gelen trenler gibi
Anlayamazsın ve yıllar geçtikçe saymayı bırakırsın

Söz konusu hayatın olunca
Her acıda bir önceki gelir aklına
Unuttuğunu sandığın her bir yıl hesap sorarak geçer
Tören kıtası misali gözlerinin önünden.

Her sigara yakışında daha bir derin çekmeye başlarsın
Yıllar geçtikçe neden başladığını,
Neyin sebep olduğunu hatırlayamaz olursun ömründeki dumanlara
Ve sigarana bakıp neden aramazsın artık.

Aynaya her bakışında artık sadece kırışıklar gelir gözüne.
Yaşlanmanın pusu havası sarar yıllarını
Nasıl geldi, nasıl geçiyor diye düşünmeden
Sadece yaşarsın!

Sonra bir gün kapını çalar acı yalnızlığın
Geçmişin ve artık olmayan geleceğin karşındadır.
Sorgular, hesap ister senden,
Ama cebinde bahşiş vermeye yetecek kadar bile paran yoktur aslında.

Meselen artık nefes almak olmuşsa sadece
Ve kendi gözlerine bakmaktan korkuyorsan aynalarda
Aslında emanet olan nefesi
Son sahibine vermişsindir çoktan!

Beyoğlu – 05.12.2006