Nâzım, ne mutlu sana
cân ü gönülden,
ferah ve emin,
«Merhaba,» diyebildin.

Sene 940.
Aylardan temmuz.
Ayın ilk perşembesi günlerden.
Saat: 9.

Mektuplarınıza böyle mufassal tarih atın.
Öyle bir dünyada yaşıyoruz
ki en kalın kitaptan çok yazısı var :
ayın, günün ve saatın.

Merhaba, çocuklar.
Bir geniş

bir büyük «Merhaba» demek,
sonra bitirmeden sözümü
yüzünüze bakıp gülerek
– kurnaz ve bahtiyar –
kırpmak gözümü…

Biz ne mükemmel dostlarız ki
kelimesiz ve yazısız
anlaşırız…

Merhaba, çocuklar,
merhaba cümleten…