Yine bir gün bitti dönüş başladı eve
Akşam vapuru ile Sirkeci’den Üsküdar’a
Güneş batarken Ayasofya üstünde
Sarayburnu’nda göz göze gelirim Atamla

Geçmişin karanlıkları aydınlanır birden
Yokluklar ile savaşın yanında
Çanakkale, Sakarya, Kocatepe
Yedi düvelle başa baş savaş
Ardından toplumsal, ekonomik, hukuksal devrimler
Osmanlının borçlarını ödeme
Her yanı demiryolu ile örme yeni fabrikalar
Yepyeni genç bir Türkiye Yaratılır
Emanet edilir gençlere vatan

Bu ülke nasıl kuruldu habersiz
Vur patlasın çal oynasın bir nesil
Gününü gün etmeye bakar
Bir gün başını kaldırıp bakmaz
Bayrağının asil rengine
ޞehitlikler nerededir bilmez
Kimler yatar orada habersiz

Televizyonlar zaten izlenmez
Tüm programlarda kim kimin saçını çekmiş
Ya da kim kimi becermeye çalışır
Ülkenin en önemli haberi
Raytingi ise hep başlarda

Yanaşırken vapur iskeleye
İnsanların yüzünden düşen bini bir parça
Gülmesini unutmuş, kafalar kimbilir nerde
Akşama acaba içecek çorba varmı evde
Ne mazi ilgilendirir onları ne de gelecek
Gününü kurtarmak yetecektir onlara.

Kozyatağı – Nisan 2007