İçimden sağanaklar geçer
Bir mahsur kalan vardı
O da Sen!!
Oysa yağmur taşlara da yağardı
Ama her nesne kendi payını alırdı
Yazık ki sen bir kaya gibiydin
Ne bir işe yaradın ne de bir gül bitirdin

Yarınlar meçhûl değil esasen hep aynı
Hayat devam ediyor ölenlerden gayrı

Bir sihirli tılsım alırken benden beni
Bir sihirli dûa gibi yadıma düştü gözleri

Elveda demedi ayrılıp giderken
Hiç kimse bilmiyordu gittiğini onu beklerken

Bir arzu dört yandan kuşatmışken her yanı
Belli değil artık hayanın zemini tavanı

Bir bayıltan rayiha sarmışken aşıkları
Açtırlar ama boş gelip gider kaşıkları

Esentepe – 13.09.2002