Suskunluğun.
Sessiz kalışı demektir martıların,
kanat çırpışlarını askıya alması demektir,
süzülmesi deniz üzerinde
dalgalara teğet geçerek,
denizden gelecek
bir küçük uskumrunun
gözlerini görmek demektir,
sonra çığlığı uskumrunun
ve
sevinci martının
krak krak krak
diye
yaşamın son bulduğu
ve mutluluğun başladığı yerdesindir artık…
Bir yanın acı içindeyken
diğer yanında
mutluluk
çığlıkları atılır durur
ve sen
ifadesizliği yaşarsın
güvertesinde şehir hatları vapurunun
karşında
alabildiğine kalabalık
bir martı sürüsü ve dinginlemez açlık hissi…
Sonrasında sessizliğin unutulmaz türküsü martı seslerinin içinde…