Yaşamak ki insan ruh’unda bir ur
Çizgi çizgidir yaşanan hayat
Kimi sefalet içinde açlıktan bizâr
Kimi zengin haris alabildiğine obur
Ah yaralarından kan sızar
Dayan beden emanet’tir Lazarus

Bedendeki yaralar yürek gibi sancımaz
Köpekler acır sana insanlar acımaz
Yaralarını yalayan lafta it’tir Lazarus

Nasıl duygu düşünce gelecek kaygısı
Yarasa’ya güneş’in yok mu hiç saygısı
Her nefs ölümü tadacaktır doğrusu bu
Içecek var olan ölüm denen şurubu
Bu dünya için görülen her kâbus
Kâinat’ı halk edene ihanet’tir Lazarus

Ölüm kapı önüne düşecek kabus gibi
Mükâfat eşiğinde oturduğun kapı dibi
Bu sana söylenen gerçek vaat’tir Lazarus

Bir anlık zevktir içerde kopan
Dam altında sefâ kapı önünde cefâ
Açlığın dili zalim ağırdır ama
Sen yine de sabırlı ol ve sus
Düşmese de bir parça ekmek kırıntısı
Sana vâat edilen Cennet’tir Lazarus

Gelecek o an sabırlı ol ve bekle
Geçip giden yalnızca saat’tir Lazarus.

Kahramanmaraş – 14.09.2003