Küskünüm dünyaya, gözleri yaşlı
Saçları ağarık, umutları ırak çaresiz
Ve yüreği kırgın halde,
İstemiyorum böyle bir dünya,
Katillerin barış dediği,
Zalimlerin zulmettiği,
Yetim hakkının güle oynaya yendiği,
Patronların cirit attığı,
Bir dünya istemiyorum.
İşçilerin ve emekçilerin
Ana sütü gibi ak emeklerinin hakkını vermeyen,
Bu kahpe dünyayı (sistemi) istemiyorum,
Ne böyle bir dünya ne de böyle bir ülke istemiyorum.
Savaşın değil, adaletsizliğin değil,
Yerine barışın ve adaletin hakim olduğu gülbahçeli
Ve denizlerin masmavi olduğu bir dünya istiyorum.
Çocukların bomba sesleriyle büyüdüğü,
Anaların evlatlarına bir aş veremediği,
Ve bir de patronların bal üstüne kaymak koyduğu,
Ne bir dünya ne bir ülke istemiyorum.
Bu akan kana dur demeyip hala faşizmin beyinlere
Verdiği onarımsız arızalara rağmen,
Ve hala birilerinin ruhlarındaki ırkçılık tabusunun
Verdiği ürkeklik ve korkaklıkla birilerine kan akıtan,
Birilerine madalyon takan,
Ne bir ülke ne de bir dünya istemiyorum.
Barış, sevgi ve de kardeşlik için istemiyorum,
Çok yazıldı, çok çizildi, şiirler haykırdı,
Türküler söylendi, ağıtlar yakıldı,
Anaların gözyaşları kurumadı,
Ve yüreklerine bir ömür boyu kelepçe vuran,
Ve bir madalya ile kandırılan babaların
Ki hala faşizmin farkına varmayan anaların ve babaların
Kandırıldığı,
Ne bir ülke ne de bir dünya istemiyorum.
Küskünüm dünyaya,
Barış, sevgi ve kardeşlik için,
Madalyaların değil,
Sevginin, barışın, kardeşliğin ve çiçeklerin
Armağan edildiği bir yaşam istiyorum,
Beni anlamayanlara küskünüm,
Beni haksızca vatan haini ilan edenlere, benim fikrimi kelepçeleyenlere
Düşüncelerime hançer vuranlara küskünüm.
Çünkü ben insanları dilleriyle, kültürüyle,
Sevdasıyla aşkıyla ve de düşünceleriyle yargılayamam
Ve faşizme asla boyun eyemem,
Çünkü ben böyle bir dünya istemiyorum,
Böyle küskün olmak istemiyorum,
Ama hala,
KÜSKÜNÜM DÜNYAYA.