Yalnızlığın sahilinde oturmuş seni düşünüyorum…
Sen ruhunda sevginin izlerini silmişsin.
Elimde silgi…
Ben de geçmişimi…
seni bir bir siliyorum…
Seni içimden kopartıp atarken…
Artık gözlerimi silmiyorum…
Sensiz diye ağlamıyor istanbul artık…
Seni ayıklarken gönül tarlamda bir bir…
Mutluluk, sevinç tohumlarını ekiyorum…
Seni kaybetmemek için döktüğüm gözyaşlarını…
Mutluluk gülücükleriyle değiştiriyorum.
Bir çift yeşil gözde…
Artık kendimi görüyorum..
Rabbime şükürler olsun kurtuluyorum…
Alev alev yakan acılarından…
Artık tıpkı senin yaptığın gibi…
Yıllar sonra ben de başkasını düşünüyor…
Onunla mutlu oluyorum..

İstanbul – 25.01.2005