Sen nice gülleri şaha kaldırdında
geride kalan
Bir deniz seansında
yenik düşmekse pişmanlıklara
Artık fayda vermese de cihad
Eylemek
Ve de eklemek daha
filizinde yeşermiş şeysiyi
Ahhh ahh! Diye inlemek vardı şimdi
şafak sökerken
Alıp eline bir bardak kum
Evet kum!
Savurmak en alasından
Ve bir öpücük yerleştirmek
en aykırısından
gitmekse
Bedel ödenmeli
Mektupsa
“kulak memesi kıvamı”nda olmalı
İster okşa sabahlara kadar
İster kızıllaştır onu
çığlıklarınla
Bir göz değmesinde
bütün teğetler gibi
Aykırı olsun sözlerin
Bir enkaz gibi devralmaksa yüreği
kuşların ölüşü
Yüreğine mukayyet olunmalı
Bir perdeden nota beğenmek gibi
Tellere mandallamak nağmeleri
Bir kedi suskunluğuna bürünürsem
Varsayın ki
Kaç “bazı”nın kaç “hepsi” yaptığını
öğrenmişimdir
Her suskunluk bağırmaya gebedir
Kemik dokusu yalnızlık duyargalarında
Issız bir aynadaki kalabalık da ne ola ki?