Bir türlü alışamadım sensizliğe,
Özledim gözlerinin zümrütünü.
Sen gidince;
Sanki neşem de gitti seninle,
Hüzün çöktü ufuklarıma birden,
Üzerimde kara bulutlar gezer oldu,
Kefenlere giremez
Mezarlara sığamaz oldum,
Uykular kaçar oldu benden.
Caddelere düştüm
Sokak sokak seni arıyorum.
Sanki artık daha fazla ıslatıyor yağmur.

Gecelerimi bir telaş sardı
Anlamsız mı anlamsız.
Sen gidince;
Sus pus oldu gözlerim,
Her halim ölümü hatırlatır,
Her adımım kabre vardırır oldu.
Korkar oldum karanlıklardan.
Sen gidince;
Dönmekten vazgeçti küçük dünyam…