Çeşmeden şırıl şırıl
Nereye koşuyorsun?
Kimsecikler yokken yanında,
Susuyorsun.

Ama,
Eğilip avuç avuç
İçince coşuyorsun.

Susuzluktan ağzın kuru.

Koşup yanına gelince,
İki kardeş gibi özlemle,
Elimi, yüzümü
Ve sonra
Yüreğimi okşuyorsun.

Kim bilir kaç yıldır böylesine,
Hiç bitmez türkülerle seslendiğin…
Ağaca, toprağa, çiçeğe.

Bana ümit ve mutluluk,
Onlara kan taşıyorsun.

Bir elin kaynaklara uzanmış,
Arkanda kır çiçekleri.
Yanı başında ağaç, bahçede meyve,
Az ötede şu oynayan çocuklar…

Dostça, kardeş kardeşe,
Ne güzel yaşıyorsun!