yine bir gece vakti ben ayaktayım
artık asker edasıyla tutuyorum hep nöbetleri
savaşırken göz kapaklarımla
uykudan kaçmaya çalışıyorum
çünkü rüya görmekten korkuyorum;
dahası o rüyada seni görmekten korkuyorum…

en son uyuduğum gece yine belirmiştin
elinde dünyanın en öldürücu silahı
kucağında en işkenceci elemanı vardı
silahlarını doğrultarak geçip karşıma
başlattın emsalsiz ıstırabı
elinde başkasının eli, kucağında başkasının
bebeği…

eğer ölüm buysa hayatta
korkmadığım ecelden
artık çok korkuyorum
belki de bundan dolayı
gerçek hayatımda asla geçmem yanından
ama rüyaların aklıma geldikçe
ve uykumda kaldığımdan cephanesiz;
yine bir gece vakti ben ayaktayım.
artık; korkak edasıyla tutacağım hep nöbetleri…
daha ne kadar dayanırım bimiyorum ama
sana teslim olmaktansa
kendim alırım bu canımı…
hiç olmazsa, seninkinden
kat ve kat daha iyidir yaradanımın cezası…

eski aşkın, yeni düşmanın.