Bir başıma Kordon’dayım yine,
Aklıma geliyorsun.
Martıların denizle dansında
Sen de benimle eğleniyorsun.

Aslında istediğim nefes almak biraz
Seyretmek İzmir’in güzelliğini
Bir çay içip arkama yaslanmak
Biraz kendime gelmek belki de…

Hayal ediyorum şimdi.
Geliyorsun.
ޞaşırmıyorum.
Zaten ben istememiş miydim gelmeni?
Hatırlamıyorum.

Arkamdan bağırıyor simitçi:
“Taze gevrek!”
Kahretsin! Uyandırıyor beni yine
Bırakmıyor ki seyredelim denizi, güneşi, martıları birlikte.

Rengine varabilmek için hayatın
İzmir’in, martıların…
Anladım ki sen gerekmişsin
Rüyadan gerçeğe giden yolu
Bana sen öğretebilirmişsin.

İzmir – Haziran 2005