Elâ gözlüm ben yanına
ޞaşı gelir kör giderim
Balta kesmez buz da olsam
Çözülür, erir giderim

Kâm alırken tam sohbetten
Sual olur sütten etten
Eser kalmaz sükûnetten
Çileden çıkar giderim

Gözüme gülerken gözün
Cüzdanımı yoklar sözün
Gelir Karun gibi zengin
Cebim tamtakır giderim

Delikanlıyken yirmilik
Yalan sanırken bu kimlik
Aynana düşer ve kellik,
Saçlarımda kır giderim

Yine döner gelir sana,
Kavuşurum bir lisana
Seninle benzer insana
Çilemi çeker giderim

Ankara – 31.08.2006