Kokun elimden çıkmamış
Henüz geldim eve

Yıkamıyorum kardeşim
Benim değil mi eller

Mikroplar işte
Ellerimde
Açık çek size

Kokluyorum
Kokluyorum bir çiçeği özümsermiş gibi
Adını bilmediğim
Ama çok sevdiğim

Ev ne kadar boş

Seslerini arıyorum altında yatağımın
Yok

Her nereye saklandılarsa
Bulmalıyım
Ev ne kadar boş

ޞimdi dolaşıyorsun dışarıda
O doktor senin bu doktor benim
Bir de bana uyan
Bir ilaç söylesen diyorum
Yokluğunda
Her yemekten sonra alacağım

Kokun çıkmamış elimden
Yanağının kokusu
İçimde deprem deprem üstüne
Cevapsız çağrılarım birikiyor
Israr ediyorum

Oysa sensiz ne kofmuş meğer
Seviyorum demek

Demedim desem yalan
Ama sana söylediğim gibi değil

Ağrımaz billahi başım
Yemin etsem

Kokun
Ah kokun…