Her ne zaman vurulsam
Hazan olurum
Aheste bir yağmur yağar gözlerimden gönlüme

O çılgın köçeğin oynayışı sivilleşir aniden
Aşık oluşumun saraylarında

Altı dağın göklerinden inerim mahzunluğumun platolarına
Azdan çoğa lanet savurduğum da olur bazen

Yanmıştır yüreğim o ejdarhanın dilinden akan ateşle
Yanmışımdır peyder pey

Ay saati
Kurulurum sana

Hep ayaklarına kına
Bileklerine halhal
Gözlerine aşk savurmak istemişimdir tenha şiirlerim gibi

Germirin çanları anadoluya yayılır
Bil ki ben vurulmuşumdur manastırın duvarlarında senin rahibe ruhuna

Eteğimde ziller çalar
Kulağımda ney üfler
Kuşlara taş attım
Kanat açtım rüyalarımda senin semalarına

Gül derdim sonra sonra her girdiğim gönülde
Bağbanlığım dost bağında budandığında
Yarenliğe saz çalıp türkü çığırdım.

O köçeğin kıvrımları sarhoş etti
Yalnızlığıma teğet geçen her deli seni mırıldandı
Her küskün sana barıştı
Her çocuk sana güldü
Her mevsim sende cemre gördü
Her kış beni üşüttü her yağmur bana bana yağdı.
Aşk gibi.