Bu şiirler seni bana anlatır
Dudaklarımda sigaranın yardımıyla
Ve uzaklarda çok uzaklarda bir orkestra sesinin
Gökkubbeden yağan masum yağmur şırıltılarıyla
Bu şiir seni bana anlatır
Eylülün yaprakları sarartan akşamlarıyla
Bu yağmurlar seni bana anlatır
Kalbimden dizelerime akmasıyla
Sordum seni bana anlatan eylül dizelerine
Onların da dillerinde nağmeler, kalplerinde fırtınalar
Demliğimde sevdalar kalmadı
Defterimde şiirler yıllandı
Ve bunları yaptıran bana masum eylül akşamlarıydı.
Gözlerimden ayaklarıma rahmetler yağıyordu
Sözlerime cevvaller ağır ağır sızıyordu
Ve bir eylül sabahında yüreğimde fırtınalar kopuyordu.

Kalbim yeni bir dize daha yazacaktı
Ama bir şeyi bekliyordu
Bu eylül yağmurları ne zaman duracaktı?

Ne zaman gerçek eylül beni bulacaktı?
Ne zaman yağmurlar gökkubbeden benim sevdamı aşacaktı?
Bu eylül akşamları kal-u belayı ne zaman hatırlayacaktı
Bu eylül akşamları ne zaman beni benden alacaktı?

İstanbul – 09.10.2004