Dünya nimetlerine tamah ettim,
Değerin bilmeyip özümü sattım,
ޞeytana uyup ardından gittim,
Yolumu kaybedip yolumdan oldum.

Demedim ki nedir etim ve budum,
Yaptıklarım yanıma kalır dedim,
Doymayı bilmeyip oburca yedim,
Malımı kaybedip malımdan oldum.

Yaban illerinde çiçek topladım,
Sanki yüreğime hançer sapladım,
Rüyadan uyanıp birden hopladım,
Gülümü kaybedip gülümden oldum.

Yüzüme güleni ben dostum sandım,
Çevreme aldanıp ateşe daldım,
Kendimi bir anda bir herkül sandım,
Kolumu kaybedip kolumdan oldum.

Abbasım galiba geldik nazara,
Haykırıyorken bir ara kazara,
Susturdular konuşmamak üzere,
Dilimi kaybedip dilimden oldum