Meydan okudum ölüme,
Kavuşmak için gülüme,
Diken diktiler yoluma,
Yürüyemem ki…

Reva gördüler zulümü,
Yoğurt da yaktı dilimi,
Bağlasalar da elimi,
Bırakamam ki…

Kimler bozdu bu uyumu?
Dostlar mı kazdı kuyumu?
Sevgilim ben bu oyunu,
Kaldıramam ki…

Kıskandılar sevgimizi,
Yitirmedik saygımızı,
Kirlenmemiş duygumuzu,
Öldüremem ki…

Günümüzün çağdaş aşkı (!),
Tanımıyor gönül köşkü,
Öyle yapay bir ilişki,
Ben kuramam ki…

Ne yaparsa yapsın bana,
Kırılmayacağım ona,
Yol bitse de gelsem sona,
Unutamam ki…

Bir gün O da anlayacak,
Belki Arif olmayacak,
Ama aşkım solmayacak,
Solduramam ki…

Mersin – 01.12.1992