Başak burcum benim
Alın yazımın yıldızı
Bir denizi aşıp geliyorsun
Yalnızlığımın tuzlu sularını

Başak burcum kıskançlığım
ޞefkatin burcu en çok sevdanın

Almanya’ya giderken babamın
Bozkırda bir kasabaya
Beni unutup gidişine aldığı
Üç tekerlekli bisikletin
Toz kaldıran buruk sevincinden

Sevgilim umut burcum benim
Bırakılmışlığımdan öpmelisin
Kimsesizliğimden gözlerimi

Çocukluğumun dargın gecelerinde
Bir anne yüzünün uzak çizgilerinde

Amesgen eriği karadut ağacı
Komşuluğun kiraz bahçelerinden
Su arkında yüzerken kestiğim
Dizkapağımdaki yara izinden

Bir acının bir sevinci gölgelediği
Tenha saatlerin ürpertisinden öp beni
Taş duvarlara sıkıştırılmış
Utangaç mektupların taşralı umudundan

Tren geçitinde suskun bir özlemin
Yalnızlığında beklemişti babasını
Islanan kirpiklerinden öpmelisin

Nedir bir şiir aslında? Burkulan bir çocukluk
Ayrılığın akşam alacasında
Saat kulesine çıkıp ırmağı seyrettiğim
Sevgi göçündeki o uzun mevsim
Umutla umutsuzluk arası
Mekiğini koşturan dokuma kilim

Sevgilim
Kar altında üşüyen kasabamı öp
Öp çocukluğumun güz düşlerini
Bir avcının kaç sevinci kovaladığı