Kış ayazıydı yüreğim,
beni terk ettiğinde
Gözlerimde yalancıların gülüşü
İçimi bilseydin ağlardın

Yandı gülüm keten helva
Buğulu cam gibi karambol
Karanlık gibi, sis gibi hayallerim
İzimi sürseydin ağlardın

Ne zormuş, seni üzen şeye kızamamak
Yıllarını yıkan bir harabe duvarı
Uçup giden gün batımı ve kalan hüzün
Gerçekten sevseydin ağlardın

İstanbul – Ocak 2001