kırılmış
bir
kalpten
kaptım
hüznümü

avucumda
çatlamış
manastır
sesin

suçüstü
yokluğun
kırılmış günler
saatler köreliyor
hepsi
bu kadar değil çektiğim çile

dokundukca acıyor
gece

çığlık
bir leke gibi katlanıp
üstüme kaldı
takdire şayan bir yanım var: unutuyorum herşeyi
aklıma öğrettim bunu

toprağını yeniden kurdum temizledim sokaklarımı

giderken seni vereceğim