Vazgeçiyorum bugünlerde bazı alışkanlıklarımdan.
Atacağım yükünü omuzlarımdan bazı hatıraların
Biraz zor olacak elbette, bazen de imkansız.
Her şeyi katlayıp kaldırıyorum hayatımda
ama seni sarmalayıp koyamıyorum anıların yanına.
Belki de bulamıyorum kendimde,
güzelliğine layık bir köşe.
Yüreğim desem, en son yer olur,
seni koymak için.
N’olur bakma öyle kırgın.
Bilemezsin nasıl acılarla dolu,
Yangının tam ortasında kalbim
küflenmiş duvarları, dikenleri,
yalnızlık kokan çiçeklerinden başka bir şeyi yok
Güllerle çevrilmiş bile olsa koymam..
N’olur kızma hemen.
Eğer ölürse yüreğim,
Nasıl devam edeyim sevmeye seni..
Ben seni kalbimden daha üstün,
henüz acıdan nasibini almamış olduğundan,
seni daha mutlu kılabilecek,
yüreğim ölse de, asla ölmeyecek,
sonsuza kadar var olmaya müsait olan
Ruhuma koyuyorum.
Bu yüzden,
Kırılma, kalbime koymazsam seni.