İlkbaharda esen seher yeliyle,
Kendini gösterir kır çiçekleri.
Sevgiyi yad eden ozan diliyle,
Rüzgarda konuşur kır çiçekleri.

Dere kenarında, loş yamaçlarda,
Sarp geçit vermeyen yüce dağlarda,
Tükenmek bilmeyen ıssız yollarda,
Yolcuya yoldaştır kır çiçekleri.

Serin yaylaların sessiz mektebi,
Yeşermeye yeter bir kaya dibi,
Aşka susamış can sevgili gibi,
Sevgiyi haykırır kır çiçekleri.

Çiğ taneleriyle büyür gelişir;
Yağmurlara kucak açar sevişir,
Üzerinde koyun kuzu meleşir,
Doğaya can verir kır çiçekleri.

Çevirir dağları koca fesiyle,
Aşk ve sevgi kokan yar nefesiyle,
Çoban kavalının içten sesiyle,
Aşka şiir yazar kır çiçekleri.

24.04.2004