her çırpınış o yüce aşk içindi
çünkü sebepsiz gitmemdeki o çaba sarfetmeyişin
tenin iklimine yakın bir sahilde dengesini kaybedip
kıyıya vurmuş bir sessizlik gibi çökerken geceye
ritmin bozulması korkusuna ayak uyduramıyordum
o hasretliğin demini bu içime sindirememe ile
yürekteki ateşi söndürememe arasında bitmemdeki
kısır büyülerin sebebi olduğuna inanıp
kadehlere ısrarla sarılıverme dengesine eş tutup
haksızlık arsızlık etmiştim kendime ara sıra
sanırım ilk kez seninle böylesi karanlıktık ama
sanırım ilk kez seninle sevişmiştik böyle ölesiye
o zamana kadar o kadar yol aldığıma ihtimal vermiyor
ve bir cesaretle acılara sarılıyordum üstüne
ne söylersen söyle suskunluğum edecektir
yalan sözlere kapıldığımdan beri kavganın yokuşunda
ince bir imkansızlık seyredecektir
içindi diyorum her çırpınma o yüce aşk içindi