Ne kitaplar yazıyor, ne de sözlüklerde karşılığı var.
Yalnızca hissediyor insan, yaşıyor.
Kelimeler eksik, kelimeler yaralı. Kelimeler cılız.
Taşımıyor, anlatmıyor, tanımlamıyor bu duyguyu.
Ben de. Çok başka bir şey.
Cevapsız sorular varsa ortalıklarda, yalansız olmuyor yaşananlar.
Sende unuttum zannediyorsun herhalde.
Artık çok özlediğimde bile özlediğimi bu yüzden söyleyemiyorum
Bugün seni çook özledim de yinede söylemedim bu yüzden.
Orada kalan bende olabilirdim.
Bırak işlerini de ben söylemeden kendin gel.

Bir yerlerde tıkanıp kaldığında hayat, soluk almak güçleştiğinde,
Yüreğin susup, mantığın sürüklemeye başladığında ayaklarını,
Her geçen gece, ölüme bir gün daha yaklaştığını,
Anlarsın ama herşey bitmiş olacak..!