Çocukluk, ey benim masal iklimim!
Sen de masal oldun zaman içinde,
Unumu gönlümce eleyemedim,
Çörüdü kalburlar saman içinde.

Çok masal dinledim ömür boyunca,
Hiçbiri yerini tutmadı senin,
Hele gün geçip de akşam olunca
Dizi hep gözümde tüttü annemin.

Çocukluk, ey benden uzak sevgili,
Yeniden seninle olsam diyorum,
Bir olmaz duaya âmin der gibi,
Kayıp cennetimi bulsam diyorum..

İstanbul – 1998
Kaynak: Sabun Köpüklerinin Tanrısı