Kaygısızlığımı arıyorum,
Kaybetmişim bir yerlerde, belki çocukluğumda.
Tüm bildiklerimi ardımda bıraksam ne güzel olur,
Yanıma sadece içgüdülerimi alsam.
Bir kartanesi gibi işte,
Takılsam diğerlerinin peşine,
Ardımda deli rüzgar
Bir o yana bir bu yana yağsam.
Erisem güneşi görünce gülerek,
Gökyüzüne uçup yeniden doğsam.
Tam da böyle olması gerektiğinden,
Başka bir ihtimali düşünmeden, istemeden.

Sivas – 16.04.2007