Karşıki karlıca dağı gördün mü
Buldurmuş eyyâmın eriyip gider
Akan sulardan sen ibret aldın mı
Yüzünü yerlere sürüyüp gider

Kadirsin hey ulu şahım kadirsin
Her nereye baksam onda hazırsın
Üstümüzde dört köşeli çadırsın
Cümlemizi birden bürüyüp gider

Sıra sıra gelen ol ulu kuşlar
Sırlı olur yakmaz onu güneşler
Evvel ezel meyva veren ağaçlar
Onlar da kalmayıp çürüyüp gider

Derindir deryamız bizim boylanmaz
Bin bir kelam desem biri anlanmaz
Kişi ikrarsız yulara bağlanmaz
Yuları boynunda sürüyüp gider

ޞah Hatayi’m söyler sözü özünden
Dervişerin sakınıptır gözünden
Olur olmaz münkirlerin sözünden
Esriyip gönlümüz farıyıp gider