Aşıklar kenti İstanbul’dayım, ama sensiz
Soğuk bir bahar günü nedendir bilinmez,
Halbuki ben bu buharın sıcaklığını yaşamak isterdim,
Ama bu sefer olmadı ısınamadım birtanem.
Boğazı sensiz geçtim, Ortaköy’ü seyrettim tepeden
Sahili aradım, caminin yanıydı oturduğum
Seni beklerken, kedileri besleyen kızı hatırladım
O ne mutluluktu kızın yüzündeki ifade
Birer birer okşadı ayrılmadan onları,
Sonra kasımpatıları ve sarı gülleri hatırladım,
Kardelen çiçeğim, nerden bilirdim sarı güllerin ayrılığını
Yoksa alır mıydım sana bile bile birtanem,
Canım, cicim, hayatım, sevgilim söyle….
Mayısın dördü, rüzgar o kadar sertki
Güneşin gri bulutların arkasına saklandığında
Kadıköy iskelesinde oturuyorum,
Denizi, martıları yani senin aşık olduğun,
Hayalindeki şehri senin gözlerinle seyrediyorum
Çok uzaklara bakıyorum gözlerinle
Ama ne olurdun sen yanımda olsaydın da
O güzelim şehri kollarımın arasında seyretseydin.
Gemilerin kalkış saatlerini beraber ezberlerdik
Martıların seslerini, kanat çırpışlarını,
Ne olurdun birtanem sözünü tutsaydın da
Buralarda beni yalnız bırakmasaydın
Seni o kadar çok sevdiğimi bildiğin halde
Bunu bana yapmasaydın ne olurdu?

İstanbul’u senin gözlerinle seyrediyorum
Kahverengi sevecen gözlerinle,
A ne olurdun sevgilim yanımda olsaydın
O incecik narin ellerinden tutsaydım öpseydim doyasıya
Ellrimle rüzgarda dağılan saçlarını toplasaydım
O buğday rengi çikolata kokulu tenine dokunsaydım
O güzelim boynunu öpseydim ama sol yanını!
Sana “Seni Seviyorum Kardelen Çiçeğim” deseydim

05.05.2000 00:00