Bir beyaz adam yaptık;
Bütün kalplerin olması gerektiği gibi.
Burnu için havucu ben çaldım.
Gözleri için iki iri zeytini abim çaldı.
Ve sevdik onu oynadık.
Sonra, çok soğuk geldi bana,
Kızdım; “biraz sıcak ol, sevecen ol, içten ol” dedim
O, anladı…
Ölümü pahasına bir pazarlığı evet dedi.
Ben anlamadım…
Az daha sıcak oldu benim için; aktı ağacın köküne.
Keşke! Olduğun gibi sevebilseydim seni kardan adam.
O biliyordu, olduğunun dışında olamayacağını,
Ben bilmiyordum.
Öğrendiğimde,
Katildim zaten.