17 Agustos Anisina

Bir çiglik koptu içimden
Gök gürültüsünü andiran bir sesle
Simsiyah oldu yer, gök
Acilar indi bir anda, bagirlara
Karalar baglandi tüm bahtlara
Ne sevda kaldi
Ne de Aşk kaldi.
Eridi tüm umutlar
Acilar var oldu o an
Kocaman, bakmaya kiyamadigimiz binalar,
Bir anda harabeye döndü…
Toz bulutlari gören gözleri görmez etti.
Imdat sesleri, yardim dilenişleri
Yüregimizi Dagladi…
Sesimi duyan var mi??
Sessizlik içinde kayboldu haykirişimiz.
Binlerce nefes bir oldu, dualar edildi…
Kurtulsun diye; Analar, babalar, dedeler, neneler
çocuklar ve tüm canlilar
Gizliden seferberlik ilan edilmişti
Tipki misak-i milli gibi
Yüregimiz darlandi, yutkunamaz olduk
Gözyaşlarimiz, topraga karişti çamur oldu,
Sesimi duyan var mi??
Bir umut aradik
Işik bekledik, bir can, bir ses
Kulak kesildik toz bulutlarin altindaki harabelere
Kara bir agustos yaşadik
Hep birlikte milletçe
Acinin kederin en büyügünü çektik
Bir daha yaşamayalim diye
Dualar ettik hep birlikte
17 agustos matem gününde
Allah’im rahmet eylesin tüm şehitlere
Bir daha yaşamayalim boyle bir gün…