Sesin uzanmakta uzaktan
El ele eklenen hayaller
Taşlı yolda koşan kocaman umut
Sessizce koynuma sokuluyorsun ilelebet
Hatıraların yalnızlığına kaçtı
Firari kabarmalar
Bulutlar akıyordu yıldız yıldız
Yağmur şiddetli boşalıyordu gökyüzünden
Ve sonra neden bilinmez bir gökkuşağı yayılmıştı
Sessiz gök gürültülerinin arasında
Sen yoksulluğa mahkum etmiştin
Gözlerimi…
Uyuz bir kirpi yuvasını terk ediyordu üzgün
Bir şiir yayılıyordu
Eski zaman şarkılarını anımsatan
Ağlayan bir bebeğin
Süt kokan ellerinde
Hayalleri geliyordu sulardan
Sen yitip giden bir geminin
Harabe güvertesinde
Solgun bakışların ağlamaklı
Duygulu liman göğüslerin
Kendimi alıyorum, çarpıyorum taşlara
Çıt çıkmıyor gönlümden
Kırmızıdan başka
Saçlarım bulut… gökyüzü.. yıldız
Yansımaların toprakta yeşeriyor ıslak kıvılcım
Annemin hayalleri uzaklaşıyor
Doktor
Fakülte… kan… torun…
Nefes… ev… son nefes…

İzmir – 08.05.2007 00:42