ufukta ışıkları göz kırpan bir şehir var
dağlarında kar
açıyorum perdeyi bakıyorum dışarı zor-zar
sokarlar dar
6:30 treni az önce geldi doldu taştı gar
insanlar koşuşmaktalar
cumbalı pencerede oturmuş izliyor Gülizar
sesi boğulmuş ağlar
inmedi trenden hala beklediği mektuplar
bekledikçe hasret uzar
çocuk sesi gibi kuşların cıvıltısı ve yeşil bahar
turuncu güneş doğar
karanlık gözlerimde güzden kalan yağmurlar
düşlerim avuçlarıma damlar
uzak değil hiçbir yıldız senin ellerin kadar
şimdi gelsen ne var