kadınlar bilirim ufukta umuttular
ve mevsimler gibiydiler
onlarda sezerdim baharın gelişini
rüzgarın esişini
bilmem gözlerinin derinliklerinde
beni kaç kez unuttular

kadınlar bilirim belki efsaneydiler
ve gizem dolu evrende
kimi akan nehirdi kimi bir parça güneş
kimi müşfik bir anne
yada vefalı bir eş
gibi bir ömür içimdeydiler

kadınlar bilirim gerçektiler hayaldiler
ve yıldızsız siyah gecelerde
uzakta inleyen neydiler
ışıkta pervaneydiler
şimdi yok onlardan bir iz bir seda
belki hepsi muhtemel ve muhayyeldiler

(Taşova, 08.03.2007)

Ali Rıza Atasoy